Beschrijving
Soul Fever is het enige album van de mysterieuze zangeres Marie "Queenie" Lyons en verscheen als LP in het jaar 1970 op het Deluxe-label, een imprint die gelinkt is aan James Brown. Het album geldt als een verborgen parel binnen het soulgenre en bevat stevige invloeden van funk en rhythm & blues, passend bij de evolutie van de Amerikaanse soul van de vroege jaren zeventig. Queenie’s stem is krachtig, rauw en magnetisch; haar urgentie en expressiviteit springen direct in het gehoor. Met Soul Fever openbaart ze zich als een artieste die zich moeiteloos kan meten met soulgrootheden als Aretha Franklin en Tina Turner.
Het album opent met het opzwepende See And Don’t See, een track die ook door Maxine Brown werd gecoverd, maar door Lyons nieuw leven ingeblazen wordt door haar unieke vocale aanpak. Een ander opvallend nummer is Your Thing Ain’t No Good Without My Thing, een speelse tegenreactie op het bekende It’s Your Thing van The Isley Brothers. Dit nummer is een schoolvoorbeeld van de funky, soulvolle sfeer die het album haar kenmerkende geluid verschaft. Ook het nummer I Don’t Want Nobody To Have It But You reflecteert Lyons’ vaardigheid om een krachtige emotie met een direct gevoel van urgentie over te brengen.
Soul Fever bevat twaalf tracks en biedt een staalkaart van de overgang van soul en funk in die periode. Marie "Queenie" Lyons werkte bij dit album samen met diverse songwriters en producenten, waaronder Henry Glover. Naast het uptempo werk zijn er ballads zoals We’ll Cry Together, die laten zien dat Lyons ook in rustiger nummers haar muzikale veelzijdigheid toont. Het album werd destijds door Billboard geprezen met een viersterrenwaardering in de Soul-categorie, maar bereikte desondanks nooit het grote publiek, mede door labelperikelen en beperkte promotie.
Soul Fever geldt tegenwoordig als een cultklassieker en wordt geroemd om zijn soulvolle energie, funky arrangementen en de authentieke stem van Marie "Queenie" Lyons. Het album is een must voor liefhebbers van soul en funk die op zoek zijn naar de pure, ongepolijste emotie van een tijdperk waarin het genre tot volle bloei kwam.